نقد فیلم Alita: Battle Angel - آلیتا: فرشته جنگ / بخش سوم

<<آلیتا>> از نظر داستانی ابدا فیلم پیچیده ای نیست. طوری که حتی می توان در ظاهر به سادگی آن را قضاوت کرد و در این مسیر از اهمیت دادن به بسیاری از جزئیات غیرضروری دست کشید. در عین حال بهترین کار برای ادا شدن حق فیلم آن است که که به دور از هیاهوی ماه های اکران و حتی اوایل رسیدن آن به دست عموم مخاطبان، فیلم نامه اش را نگاه کنیم. فیلم نامه ای که از یک طرف شکی در ناگهانی و غیر قابل لمس بودن تصمیمات برخی کاراکترهای فرعی در آن، تبدیل شدن حجم قابل توجهی از شخصیت هایش به ابزارهایی برای پیش برد شخصیت پردازی آلیتا و قابل پیش بینی بودن درصدی بزرگ از رخدادهای آن وجود ندارد و از طرف دیگر، نکات مثبتی را هم یدک می کشد. نکات مثبتی همچون معرفی داستان هایی بزرگ تر با پتانسیل بالا که می توانند در آینده این مجموعه را تبدیل به اثری جذاب برای مخاطبان کنند.

نکات مثبتی همچون پرداخت مناسبِ قوس های شخصیتیِ خود آلیتا در طول فیلم که به معنی واقعی کلمه در بسیاری از لحظات قابل لمس و لایق اهمیت دادن هستند. شاید هم نکات مثبتی مثل تصویرسازی از برخی جزئیات قرارگرفته درون جهانی آینده نگرانه و عجیب که برخی مخاطبان را درباره ی دنیای امروز به فکر می اندازد.

با همه ی این ها بزرگ ترین آورده ی <<آلیتا>> برای مخاطب، نه اکشن های انصافا حساب شده و در نوع خود جذابش که عدم پیروی آن از یک فرمول جواب پس داده است. <<آلیتا>> به معنی واقعی کلمه پتانسیل تبدیل شدن به یک مدل متفاوت از فیلم های ابرقهرمانی را داشت و می توانست با معرفی دشمنان، به صف کردن آن ها و فرستادن شخصیت اصلی به جنگ شان به پایان برسد و موفقیت مالی چندبرابری نسبت به وضع فعلی را تجربه کند. اما به ذات داستانی خود خیانت نمی کند و از ابتدا تا انتها فیلمی شخصی و پرشده از تصمیمات منطقی و قابل درک پروتاگونیست اصلی باقی می ماند. پروتاگونیستی که در طول فیلم ضربه می خورد، تغییر می کند، گاهی مجبور است چند قدم رو به عقب بردارد و برای مخاطبِ هدف نیز به ارزش و جذابیت لازم می رسد. نتیجه هم آن است که بسیاری از نکات مثبت کوچک فیلم مثل چند پیچش داستانی لایق توجه به خاطر قرار گرفتن او در متن آن ها مهم تر و پررنگ تر به نظر می آیند.

آیا متفاوت بودن نسبت به عامه پسندهای سینمایی جواب پس داده ی دیگر دنیای بلاک باسترهای پرخرج هالیوودی در سال های اخیر، <<آلیتا: فرشته ی جنگ>> را نجات می دهد و ناگهان آن را تبدیل به فیلمی واقعا خوب می کند؟ قطعا خیر. اما آن قدر اثرگذار به نظر می آید که درصد خوبی از مخاطبان به خاطر این نکته و تمام نکات مثبت دیگر یادشده در طول بررسی، بتوانند اشکالات را هم بپذیرند و اگر فضای کلی فیلم جذب شان کرده است، ابدا از یک بار تماشای Alita: Battle Angel ناامید نشوند.

رایان رینولدز در آستانه حضور در فیلم Zombieland: Double Tap بود

نقد فیلم Alita: Battle Angel - آلیتا: فرشته جنگ / بخش سوم

نقد فیلم Alita: Battle Angel - آلیتا: فرشته جنگ / بخش دوم

نقد فیلم Alita: Battle Angel - آلیتا: فرشته جنگ / بخش اول

سریال Pennyworth برای فصل دوم تمدید شد

اسکار آیزاک در فیلم بعدی پل شریدر با نام The Card Counter بازی می‌کند

تولید سریال اسطوره‌های یونانی توسط HBO